In de loop van de tijd krijg ik nog een paar cliënten waarbij ik kan ondersteunen. Het opbouwen van mijn uren gaat de goede kant op en ik krijg steeds meer vertrouwen in mijn toekomst, maar vooral ook in mezelf. Mandy geeft aan ontzettend blij met me te zijn en zegt dat wanneer ik de juiste opleiding heb, ze cliënten zat heeft voor me om te coachen. Ik weet niet wat ik hoor! Mijn leven zit ineens in een stroomversnelling en ik laat me er dankbaar en vol vertrouwen in meevoeren.

Met Mandy heb ik al eens besproken wat ik verder nog nodig heb om als coach bij haar te komen werken, dus ik weet wat me te doen staat. Ik besluit contact op te nemen met het UWV om mijn opties te bespreken. Mij is eerder al eens verteld dat er omscholingsmogelijkheden zijn, dus daar wil ik graag de spelregels van weten. Met mijn contactpersoon bespreek ik mijn situatie. Dit werk is waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Het heeft alles wat ik wil en omdat ik zelf mijn cliënten kan kiezen, kan ik de risico’s wat betreft agressiviteit richting mij ook nog redelijk beperken. Mijn contactpersoon snapt mijn enthousiasme en vertelt me de regels rondom omscholing (let op: Dit zijn de regels die in 2021 gelden vanuit een WIA uitkering).

- de opleiding mag maximaal 1 jaar duren.

- de opleiding mag maximaal € 5000,- kosten.

- ik moet een baangarantie hebben.

- de opleiding moet erkend zijn door het UWV.

Enthousiast als ik ben, duik ik direct het internet op! En om een heel lang verhaal kort te maken viel het nog niet mee om het geregeld te krijgen (in real time duurde dit ruim 7 maanden...). Ten eerste moet een tekst op een website van een coachopleiding je natuurlijk aanspreken. Daar valt een heel groot gedeelte al door af. En ten tweede moet de opleiding aan de voorwaarden van het UWV voldoen. Daardoor valt bijna alles verder ook al af. Vooral het punt dat de opleiding door het UWV erkend moet zijn is een lastige. Ik vind een fantastische opleiding waar ik onwijs blij van word en mail hem door. Dan wachten op reactie... Bericht ontvangen: UWV stuurt het door naar andere afdeling. Weer wachten... Bericht ontvangen: Helaas, deze opleiding is niet door ons erkend. Het maakt me verdrietig, want dit past echt perfect bij mij! ‘Tja,’, zegt mijn contactpersoon, ‘dan betaal je het toch zelf?’ Ehh, tja, dat zou in het uiterste geval een optie kunnen zijn. Ik ben super gemotiveerd om van mijn uitkering af te komen en dat zet ik liever gister in gang dan vandaag. ‘Kan ik dan daarna nog een aanvullende opleiding via het UWV vergoed krijgen?’ ‘Nee, dat kan helaas niet.’ Hmm, oké, denk ik, dus omdat ik zo graag vooruit wil, moet ik ook nog eens zelf mijn studie vergoeden terwijl daar wel gewoon budget voor is? Ik neem geen overhaaste beslissing. De opleiding start pas in april, dus ik heb nog even om door te zoeken naar andere opties.

Weer verder zoeken. Na een aantal keer hetzelfde scenario te hebben doorlopen, is mijn irritatiegrens wel zo’n beetje bereikt. Dit is de omgekeerde wereld. Ik vraag mijn contactpersoon om een lijst met coachingsopleidingen die wél erkend zijn door het UWV. Geef daarbij aan dat ik nog steeds mijn beeldschermtijd zoveel mogelijk moet beperken en dat dit hele gebeuren voor onnodig veel extra klachten zorgt. Helaas, die lijst met opleidingen is er wel, maar mag niet openbaar gemaakt worden... Is alleen voor intern gebruik. Huh? Wat een onzin! Mijn motivatie daalt hierdoor behoorlijk...

Dan wordt er via de groepsapp van mijn werk een workshop gedeeld bij Caprilli, een opleidingsinstituut voor Paardencoaching. Ik bekijk hun website en word enthousiast. Na op YouTube nog wat filmpjes gekeken te hebben, voel ik het. Dit is mijn opleiding! De opleiding bestaat uit verschillende modules die perfect aansluiten bij mijn toekomstplannen. Het is een combinatie van Coachingsvaardigheden, Kindercoaching, Paardencoaching en Trauma coaching. En het belangrijkste, het voldoet aan de eisen van het UWV! Dat staat al op de site, dus kan niet misgaan. Toch?

Ik neem contact op met de opleiding, stel wat vragen, vraag direct een offerte aan en stuur die door naar het UWV. Aan de opleiding heb ik gevraagd of ze me alvast in potlood op de lijst willen zetten, want de aanmeldingen stromen binnen en ik wil zo snel mogelijk de modules doorlopen, omdat er betaald werk op me ligt te wachten. Ik heb het zo gepland dat ik voor het eind van het jaar klaar kan zijn. Maar het UWV lijkt geen haast te hebben. Het duurt weken voordat ik iets hoor. Het wordt van de ene persoon naar de andere gestuurd, er zijn regels veranderd, moet nogmaals gecheckt worden en de tijd verstrijkt. Van de opleiding krijg ik ineens een mail dat ze me echt niet langer op de lijst kunnen laten staan. En dan knapt er iets in mij. Woest stuur ik een mail naar mijn contactpersoon. Ik ben het spuugzat om mijn leven steeds maar uit te stellen, omdat zij niet meewerken! Ik zeg dat ik wil dat ze morgen contact opneemt met de opleiding en het regelt. Punt.

De volgende dag krijg ik een mail van de opleiding. Het is geregeld. Of tenminste, hij heeft er genoeg vertrouwen in dat het goed komt en zet me definitief op de lijst. Pff, wat een opluchting...

Alleen sta ik bij twee modules als eerste reserve. Dus er moet iemand uitvallen of ik ben iets later klaar. Nou ja, dat is dan maar zo... Ik stuur nog snel even een excuusmail naar mijn contactpersoon van het UWV, want zij kan er ook niet altijd iets aan doen en dan plof ik opgelucht op de bank. Het einde van mijn uitkering is in zicht!!!

                                                                                                                                                                                          Lees verder op: Het cirkeltje rond!