Deze ochtend worden we om een uur of 4 zachtjes wakker geschud door de opstekende zeewind. Wanneer de camper een poosje later steeds harder begint te schudden en het dakluik geluiden maakt alsof hij het niet heel lang meer volhoudt om aan de camper vast te blijven zitten, besluiten we ons maar klaar te maken voor vertrek. 

Wat slapen betreft heb ik te vroeg gejuicht. Vannacht waren de rollen omgedraaid... Veel te vroeg waren we wakker, waardoor we al om 7.00 uur wegreden! We hadden het plan om even boodschappen te gaan doen, maar zelfs de eerste supermarkt was nog dicht toen we daar aankwamen. Het ontbijt moest dus even wachten...

Vanmorgen hebben we uitgeslapen tot 7.30! Mijn Noorse slaapritme zit er weer lekker in. Ik doe mijn ogen dicht en slaap. Steef moet nog een beetje wennen aan de schone lucht en ziet bijna elk uur even de klok...

Na voor Steef een iets mindere en voor mij een heerlijke nacht, waren we weer bijtijds onderweg. Deze ochtend tikte de klok half 8 aan toen we wegreden om weg 705 te vervolgen richting Hell. Al heel snel komen we weer rendieren tegen, die we nu wèl op tijd op de foto kunnen zetten. Het zou overigens wel héél treurig geweest zijn als het nu niet gelukt was, aangezien ze ons letterlijk tegenhielden.... Na een uurtje rijden stoppen we op een Rasteplass voor een toiletbezoek en om even af te wassen. Vanwege de regen heeft Steef een alternatieve manier voor buiten roken gevonden 😉

Vandaag waren we weer vroeg wakker en dus ook weer lekker op tijd onderweg. Maar niet voordat we bij de eerste supermarkt even mijn guilty pleasure gehaald hebben. Smash! Bugles met melkchocolade. Echt te lekker! En flatbread driehoekjes met kaneelcrème. 

Vanmorgen werden we uitgerust, maar lekker volgens ons vertrouwde ritme, wakker. Dat hield in dat we om 7.45 uur klaar waren om te vertrekken. Vandaag staat het laatste stuk snelweg op de planning en dan hopen we de komende weken de rust te ervaren waar we allebei naar uitkijken.

The mountains are calling..... Na een paar bewogen weken was het dan ineens zover. We konden met ons mobiele huis vertrekken naar het land waar we ons hart toch wel een beetje aan verloren hebben, Noorwegen. De reis die we deze keer gepland hebben leidt ons via de Öresundsbron (face your fears Steef!) naar Senja, de Vesteralen, Lofoten en vanaf daar weer naar beneden om over de mooiste wegen van het onderste deel van Noorwegen te rijden. Na deze trip is Steef vast over zijn bruggenangst heen! Exposure therapie is er niks bij! Daarover later vast meer, haha! Na ons werk wilden we zo snel mogelijk vertrekken, zodat we de eerste avond al voorbij het altijd drukke Hamburg zouden komen. Dit bleek qua vermoeidheid nog een uitdaging, maar door af te wisselen met rijden, kwamen we om 01.45 uur aan op onze eerste overnachtingsplek. Een 'gezellige' parkeerplaats bij een mega grote supermarkt.