Na een goede nachtrust staan we heel wat positiever op dan dat we gister zijn gaan slapen. Zouden we de les van het rustiger aan doen nu een keer geleerd hebben? 🙈
Om iets over negen rijden we naar Eidfjord, want daar liggen de broodjes van Vik Bakeri op ons te wachten. De keuze is enorm. Veel meer dan vorig jaar! We staan een poosje verlekkerd naar alles te kijken en besluiten vier verschillende broodjes te kiezen. Steef neemt een ham/kaas broodje en cottage cheese/rozijnen broodje en ik een cardamom broodje en een bladerdeeg/appel broodje. We eten het op in het café wat bij de bakkerij hoort met een heerlijke latte erbij. Het leven is goed!
Tijdens ons ontbijt plannen we op ons gemakje de route die we willen gaan rijden. Er moet hoognodig gewandeld worden en daarvoor staat het gebied bij Folgefonna Nationalpark op de wensenlijst, dus we weten waar we ongeveer uit willen komen. Er zijn verschillende opties om er te komen, waaronder de weg over de Hardangerbrua, een enorme brug waar we gister al een sneak peak op gehad hebben. Dit is de brug waar Stefan in 2015 bijna een hartverzakking door kreeg, omdat hij er écht niet overheen durfde en we via een binnenbergse rotonde toch per ongeluk bijna de afslag richting de brug namen. Dikke paniek was het toen!
Gister zei hij dat hij eigenlijk wel over die brug wilde, maar vandaag was daar toch ineens de spanning weer. Het is de eerste serieuze brug die we rijden en dan meteen echt een hele flinke... Na een afgewogen beraad besluiten we ervoor te gaan. We stappen in de camper en gaan erop af. Nog 17 kilometer rijden... De eerste vijf kilometer gaan prima, maar dan komt de brug voor het eerst in zicht. De spanning bouwt direct op... De twaalf kilometer daarna zijn een flinke test voor Steef zijn doorzettingsvermogen. We praten over van alles, maar steeds als de spanning iets daalt zien we dat vervelende gevaarte weer hangen, hoog boven het water van het Hardangerfjord.
Steef rijdt dapper door en we gaan via de tunnel naar de binnenbergse rotonde. We rijden de rotonde driekwart rond en dan is er geen weg meer terug.... Na nog een paar honderd meter tunnel rijden we zo de brug op. De brug is veel breder dan gedacht en voor we het weten rijden we aan de andere kant van het fjord zo weer een tunnel in, waar ook weer een binnenbergse rotonde wacht. Dat viel mee! Net als de meeste keren dat we 'enge' bruggen tegenkomen, maar die spanning is er nou eenmaal, dus daar moet mee gedeald worden.
Na nog eens zeven kilometer tunnel slaan we linksaf richting Tørvikbygd. Er zijn wegwerkzaamheden en we moeten een half uurtje wachten tot een ledebil (een volgauto) ons komt ophalen en we in colonne mogen volgen.
Verderop op deze weg, de Fv79, komen we nog een brug tegen. De Fykesundbrua, die een stuk smaller, maar ook veel korter is. We rijden lekker in het midden van de weg, want de brug is eenbaans. Steef rijdt er zonder twijfel overheen. De bruggentraining van vandaag is geslaagd!
In Tørvikbygd pakken we het pontje naar Jondal. De omgeving is hier weer prachtig... In Jondal rijden we linksaf langs de kust van het Hardangerfjord. Weg 550 rondom Folgefonna Nasjonalpark is niet voor niks benoemd tot Nasjonal Turistveg Hardanger.
Vlak voorbij Herand vinden we een heel mooi plekje. Via de Noorse app Ut.no hebben we hier een wandelroute gevonden. Het is alweer na drieën, dus we gaan hem vandaag niet meer lopen, maar starten morgenochtend als we wakker worden. De wandeling is zo'n 15 km met 750 hoogtemeters. Dat vergt dus wel een beetje voorbereiding. Daar hebben we mooi de tijd voor vanavond.
Om toch nog even onze benen te strekken lopen we een klein stukje het pad in waar onze wandeling morgen gaat starten. Het gaat direct al steil omhoog. Dat belooft wat!
Reactie plaatsen
Reacties