zaterdag 30 mei 2015, Saltstraumen , Noorwegen
Om half 7 was er al een blauwe lucht en de zon stond al hoog aan de hemel! Dit gaat een mooie dag worden!
Heerlijk gedoucht, daarna snel ontbeten en afgewassen, zodat we onze weg over de E6 konden vervolgen.
Net toen we weg wilden rijden, werden we nog even opgehouden. Het was Stefan al de tijd dat we van huis waren nog niet gelukt om naar de wc te gaan. Nou, vanaf vandaag is hij de Koning van het Ecotoilet! Zeven dagen opgehoopt eten in combinatie met het kleinste kamertje, die eigenlijk nét te klein is als je bijna twee meter lang bent... Ik werd er op uitgestuurd om een stokje te zoeken om.... Nou ja, verdere details zal ik achterwege laten... (De mensen met een levendige fantasie kunnen zich misschien voorstellen in welke situatie ik me bevind...) Maar goed, verder met onze belevenissen...
Eerst even een supermarkt voor wat boodschapjes en een camperbedrijf gezocht. De vriezer deed het niet meer, maar gelukkig kregen ze hem snel weer aan de praat! Na het belachelijke bedrag van 500 NOK ( €81,- ) te hebben betaald voor nog geen kwartiertje werk, konden we weer verder.
De E6, die op internet één van de saaiste wegen van Noorwegen genoemd wordt, vinden wij al ongelooflijk mooi! Zeker wanneer we hoog de bergen ingaan, de eerste rendieren zien en op een gegeven moment zelfs op de besneeuwde bergtoppen rijden die we gister op de foto hebben gezet. We wilden een foto op een bruggetje in de sneeuw maken, maar toen ik bij de eerste stap tot mijn knieën in de sneeuw zakte (met mijn gympen en mijn joggingbroek), zijn we toch maar veilig op de weg gebleven.
Even later komen we bij de Poolcirkel op zo'n 700 meter boven de zeespiegel. Een grote parkeerplaats met een restaurantje en een souvenirwinkel. Hier uiteraard gelijk even wat aandenken gekocht. Na een bakkie en een toiletbezoek (Koning!!) gaan we weer op weg naar beneden. Een grensverleggende rit, voor ons allebei! Smalle steile wegen (zonder uitwijkmogelijkheden) met diepe afgronden, scherpe bochten en tegemoetkomende vrachtwagens die niet afremmen. Het blijkt gelukkig steeds te passen...
Wanneer we weer op zeeniveau zijn, stuurt de navigatie ons van de E6 af richting Saltstraumen en weg 17. Daar moeten we naartoe, want hier willen we onze oorspronkelijke route weer oppakken. Helaas voor ons gaat deze weg weer rechtstreeks de bergen in en even later zitten we weer op 500 meter hoogte tussen de sneeuw... Het is ondertussen 19.00 uur geweest, dus besluiten we om eerst maar eens te gaan koken. Varkenshaas met broccoli en aardappels. De Skottelbraai die Stefan voor zijn verjaardag heeft gekregen doet het super!
Na het eten rijden we door, want we willen morgenochtend de Saltstraumen zien. Dan wordt er 370 miljoen kuub water met een enorme snelheid door een doorgang van nog geen 15 meter geperst. Schijnt onwijs gaaf te zijn!
Moe maar voldaan zijn we bij Saltstraumen aangekomen. Het was een lange en indrukwekkende dag. Vanaf morgen pakken we onze route weer op en maken we minder kilometers. We staan hier nu al 1,5 uur, het is half één 's nachts en de zon schijnt nog op de bergtoppen. Heel bijzonder! Tijd om de camper donker te maken en te gaan slapen....
Reactie plaatsen
Reacties