Na een nacht waarbij we allebei wat onrust hebben ervaren, gaan we rond 9.00 uur weer op pad. Maar niet voordat we nog even broodjes hebben gehaald bij de plaatselijke bakkerij. En wat blijkt, de broodjes van Vik Bakeri in Eidfjord zijn tot nu toe veruit de lekkerste broodjes van het land! Vooral de bladerdeegvariaties met chocola of appel zijn écht om je vingers bij af te likken. Het duidelijk zelfgemaakte bladerdeeg alleen is al een traktatie... Niet vergeten te proeven als je ooit in Eidfjord bent!! (Oeps, weer te snel opgegeten voor de foto....)
Na een klein stukje weg 7 rijden we weg 13 richting Skarde op. Dit is, laten we maar zeggen, een weg met uitdagingen. Wel een hele mooie weg die dwars door de fruitboomgaarden loopt, maar die vaak maar één of anderhalf persoons breed is en tegelijkertijd een vrij drukke route voor vrachtverkeer en toeristen. Tel daarbij op een grillige kustlijn van de Sorfjord met een boel krappe bochtjes en de chaos is zo nu en dan compleet. Zo had vandaag onze camper sjans met een andere camper en kusten de spiegels elkaar zachtjes op een smal stukje weg. Gelukkig geen schade voor alle betrokkenen, dus we konden rustig verder. We pauzeerden even bij een futuristisch wc-gebouw van rvs.
Weg 13 leidt ons langs een aantal imposante watervallen. Eén ervan, de Fossen Fosse die aan de overkant van het fjord pronkt, bestaat uit een heleboel watervallen bij elkaar en dankt daar waarschijnlijk ook zijn naam aan.
Een stukje verder zien we ineens een boel spray tussen de bomen uitkomen. Er is een parkeerplaats, dus gooien we de camper aan de kant en lopen we een stukje de berg op. Volgens het bord een kleine kilometer. Stond niet bij dat deze kilometer non-stop steil omhoog was, maar het was de klim waard. De Tjørnadalsfossen is echt fantastisch! We rijden verder en komen via de Vodfossen bij de Låtefossen. Daar waren we al eerder, maar het blijft vet. Wat een geweld stort hier naar beneden!
Aan het einde van weg 13 slaan we linksaf weg E134 op richting Haukeligrend. Deze weg loopt weer steil omhoog door de bergen. Vlak voorbij Røldal worden we voor de Haukelitunnel staande gehouden. Er zijn werkzaamheden in de tunnel en het verkeer wordt er doorheen geleid door een ledebil, een volgauto. Na bijna een uur wachten komt er een ledebil, gevolgd door flinke rij auto's en vrachtwagens de tunnel uit. Nu zijn wij aan de beurt. De tunnel is 6 km lang en we rijden zo'n 20-30 km per uur achter ledebil aan. Geen wonder dat het zo lang duurde voordat we aan de beurt waren...
We volgen weg E134 tot Åmot waar we rechtsaf weg 38 op gaan richting Krossli. Wederom een prachtige weg door de bossen van de streek Telemark. Omdat het ondertussen al avond is, spotten we nog twee elanden, waarvan ik er eentje op de foto weet te krijgen.
In Krossli slaan we rechtsaf weg 355 op waar we aan het Fyris dal (een heel groot vismeer) een prachtig plekje vinden voor de nacht.
Reactie plaatsen
Reacties
Mooi om te zien zeg ! Onwijs leuk om de omgeving nu in de zon en met groen te zien. Bij ons was het allemaal nog zo kaal en soms met sneeuw.
Heel veel plezier nog even!
Wát indrukwekkend, die watervallen. Een schitterend land hoor. Daar wil ik ook wel een keertje kijken.
Geniet nog even, dan geniet ik van deze blogs .